گوشه ای از زمان

گاهی عمق درد، به طول رابطه هاست

گاهی اما دردی نیست جز ناکامی! درد همان ناکامیست!

ناکامی اما نه نرسیدن است بلکه بد موقع رسیدن است!! 

رسیدن که چه عرض کنم!! در این دیار ناباقی و ناکامل نه فصل است و نه وصل! فقط وقت است!! همه چیز را سخت میکند و همه چیز را آسان! بگذار بگذرد! 

گوشه ای از زمان...

کاش پولدار بودم! اگه پولدار بودم بیشترین تلاشمو میکردم تا جمع کنم! آدمارو،خونواده ها رو، دوستا رو، فامیلارو، عاشقارو... بعد باهمشون جوری رفتار میکردم که بدونن به وجودم احتیاج دارن و به وجودشون احتیاج دارم! اونجوری خودم کلی هدف داشتم و میشدم هدف واسه شادی بقیه! نمیذاشتم کسی افسرده شه غمگین شه بی چاره شه درمونده شه بی کس شه ... نمیذاشتم کسی تنها شه! اونقددد خودمو دوس میداشتم که خدا رو تو زندگیم میدیدم! اونقدر محبت میکردم که محبت بشم! چرا هیچوقت اونجوری که فک میکنی یا دوس داری نمیشه؟! دنیا که دو روز بیشتر نیس اونم که نصفشو خوابیم!ولی چرا نمیتونیم هر لحظه به آخرش فک کنیم تا انقد کوتاه نظر و حقیر ن گوشه ای از زمان...ادامه مطلب

آشیانم در باد

دلم چو مرغكی بیتاب 

اندیشه رها در عمق اصوات

موسیقی و عشق پیوسته در خیال و من آسوده در خواب!

افكار عریانم را در نسیم پیانو و گیسوان عشقم را به سر انگشتان پیانیست سپرده ام!

چشمانم گاهی در میان آرامش امواج،درخششی ناگهانی میابد و روحم به تنم باز میگردد و دوباره این موسیقیدان چیره دست مرا بر قالی سلیمان سوار میكند و به سر زمین رویاها سفر میكنم! 

این بار چون كبوتری قهار و چابك سینه سپر میكنم و چشم بسته خود را به پرواز دعوت میكنم! چه آرامشی!!

گوشه ای از زمان...

فغان سر میدهد این دل اما كجاست مراد؟! دور میخیزم و باز شتاب برمیدارم كه حمله كنم اما كجاست توان؟! گیریم من گناهكار و بی وجدان! تو مگر خدایی نمیكنی؟! ببخش! سرود پیروزیم را با شعف بانگ میزنم اما  پیوسته اشك نا امیدی بر چشمانم جاریست! گویند حكیم و رحیمی! كجاست این حكمت و رحم بی مثال؟! كجاست كه كلاف عمر گوشه ای از زمان...ادامه مطلب

هر نفس یاد خوش طعمی را به ذهنم نقش میکند یکی شیرین استهر کلامش نرم و لذیذ رنگ می دهد اما اگر زیاده شود دل را میزندیکی ترش است تمام نغمه هایش شوق به لحظه ها می پاشد هیجان افزاستیکی تلخ استغرور دارد  اما میچسبد خلاصه هر کس تداعی گر طعمیست برای زندگیتو طعم آبینرم، نازک، لطیف، آرام، سرد، گرم، همیشه خوش می آیی به دهان افکار انسان بدون آب چندی بیش نمیتواند بماند هر چه باشم حتی گلدانی زندگی پروربدون آب هیچم گوشه ای از زمان...ادامه مطلب

تاریکی شب منشأ روشنایی بودفاصله ها کوتاه شده بود و عقربه های بازیگوش در پی هم میدویدندسرما، حس زیبای با تو بودن شدتو آرمان این تنِ تارو پود ز هم گسسته ای، بمان که ظلمت شب مغلوب نور حضورت استحلال ماه بر لبت متمم نشاط من، تبسم نگاه تو تقارن تنفسم!پرنده ی خیال این بار فقط به قصد شنیدن صدای تو پر می کشد تمـــام هر مسافتی از منزلم به مأمنت، به قدر کوچ مژه ام به خواب ناز  وهم توستآرام گیر و تازه شو سرای من، برای من نیاز من تراکم حضور توست، بمان که من کنار تو سکوت محض دره را به قله ی شکوه و  شوق می برم  گوشه ای از زمان...ادامه مطلب

دلم آسمانی می خواهد، آبی تر از اینها!

دلم آب میخواهد، به فراوانی دریا و برگ هایی به فراوانی جنگل

دلم تن مرطوب جاده ها را می طلبد و ناز نگاه آفتاب ساحلی

دلم وحشت تاریکی شب و آرامش نگاه نقره ای ستاره ها را میخواهد که از دل سقف جنگل زیر زیرکی مراقب تو هستند

دلم سفر می خواهد

دلم کمی طعم مهیج تقاوت می خواهد!

دلم تو را در کنار طبیعت می خواهد

گوشه ای از زمان...

من اگر بیتابم من اگر سوخته جانی به ره دیدارم من اگر تن به آتش دادم و گُر گرفتم تافتم وگر از دود به پا خاسته از خاکستر عمرم باختم همه از بهر تو بود من اگر طرح سکوتم بشکست من اگر تلخی هر نقسم پیش چشمم شورید و گر از محنت این تلخی ها  از تو یاری جستم انتظار سحر و صبح طلایی داشتم دمِ تو، گرد ز رخ می زداید بی شکتو اگر دست نوازش بکشی، چون نسیمی بوزی لا اقل منِ تن سوخته زَر می گردم گوشه ای از زمان...ادامه مطلب

مادربوسه میزنم بر دستانت قلب پاکت را قاب طلا می گیرم و پایهایت را عطر آگین می کنممادرسزاوار ترینِ من عشق صبور، طرح عدالت، تک نواز محبتروزی که دستانت زبان سخن بگشاید عدالت از حقارت سکوت خواهد کردزمانی که چشمه ی چشمانت خشک شود غم به احترام صحرای گونه ات خضوع خواهد کردوقتی خواهد رسید که صبر از شکیباییت گله می کند و می نالدخواهی دید که سپیده سر نمی زند مگر به رقابت با نور حضورتمجرایی از محبت خداوند بر زمین جاریست و آن تو هستیعاشقانه می پرستمت مادرمبه ازای روزهای عمرم پینه بر دستانت زدمبه ازای شکست هایم زخم بر پیشانیت نقش کردم مرا ببخش که چنین گستاخمت گوشه ای از زمان...ادامه مطلب

این عالم وهم تمامم کرده!نور این پوچی بی رنگ خیال، لحظه هایم را آبستن کرده!نور میماند و خرده نوایی از گذشته ام! خیال هایم با هر نفسم بارور می شوندنیازم جز به وحی،چیزی نیستشتاب زمان پس از هفت نگاه مرا به کام میکشد!سیاهی شب کجا میرود؟شب چیست؟!پگاه حق سر بر آورده و تن به خروش من سپرده، بی هراس از اینکه شبم مغلوبش کند!من اندکی از خیال این جماعتم! من جزیی از خود نورم! گوشه ای از زمان...ادامه مطلب