اجابتم فرما

فغان سر میدهد این دل اما كجاست مراد؟!

دور میخیزم و باز شتاب برمیدارم كه حمله كنم اما كجاست توان؟!

گیریم من گناهكار و بی وجدان! تو مگر خدایی نمیكنی؟! ببخش!

سرود پیروزیم را با شعف بانگ میزنم اما  پیوسته اشك نا امیدی بر چشمانم جاریست!

گویند حكیم و رحیمی! كجاست این حكمت و رحم بی مثال؟! كجاست كه كلاف عمرم پوسید و به تار موی سپیدی بسته ام كه به دست توست!

نجاتم بده! مرا دریاب و ناجی این قلب غریقم باش! پایهایت به سیل اشك میشویم و با ابریشم گیسوان سپیدم خشك میكنم! سرت را به روغن تطهیر و تنت را به عطر گران بها معطر میكنم! پیش پایت افتاده ام خرده نانی از سفره ات نصیبم شود اجابتم كرده ای ای قدوس!

جرعه آبی بر كویر دلم بپاش و روشنم كن! من بنده ی توام! مرا دریاب و قدری از لعل شیرین وصالت بر لبانم بریز و تازه ام كن! تو لایق پرستشی! ‎