من اگر...

من اگر بیتابم

من اگر سوخته جانی به ره دیدارم

من اگر تن به آتش دادم و گُر گرفتم تافتم

وگر از دود به پا خاسته از خاکستر عمرم باختم

همه از بهر تو بود

من اگر طرح سکوتم بشکست

من اگر تلخی هر نقسم پیش چشمم شورید

و گر از محنت این تلخی ها  از تو یاری جستم

انتظار سحر و صبح طلایی داشتم

دمِ تو، گرد ز رخ می زداید بی شک

تو اگر دست نوازش بکشی، چون نسیمی بوزی

لا اقل منِ تن سوخته زَر می گردم